Verjaardag en monkey sanctuary

Afgelopen maandag was ik jarig. Wel bijzonder om je verjaardag te vieren in Ghana. De rest van het huis moest nog stage lopen maar, Manon en ik waren de hele dag vrij. Het huis was versierd met ballonnen en slingers, zoals het hoort, ook op je 23ste verjaardag :D
Na een ontbijt met taai brood en wat jam in plaats van een uitgebreid ontbijt op bed opperde Manon het idee om naar een welness/spa/massagesalon te gaan. Dat plan sloeg ik natuurlijk niet af dus gingen we aan de buurvrouw vragen of ze misschien iets wist. In Hohoe, een plaatsje zo'n 25 minuten hier vandaan, zou er een zitten dus Manon en ik pakte de taxi en reden er al grappend heen. In Ghana weet je maar nooit waar je terecht komt. Nadat we de weg hadden gevolgd zoals de buurvrouw ons die vertelde kwamen we bij een health centre. Dit soort klinieken staan er heel veel in Ghana. Aan de buitenkant staat een bord en daarop staat waar ze je voor kunnen behandelen. Zoals, huidproblemen, menstruatie problemen, sexuele problemen, obesitas, diabetes, hartproblemen etc. etc.
Na wat twijfel liepen we toch maar even naar binnen om te vragen of we er ook een massage konden krijgen. De vrouw achter de balie reageerde enthousiast en dus ook wij werden enthousiast. Ik zag me al liggen, op een bedje, een goed gespierde ghanese masseur en heerlijke massageolie. Bij navraag van de prijs kregen we te horen dat het 10 cedi(nog geen 2 euro) was en dan konden we 4 keer naar de massage. Hoe lang de massage duurde? Tot we moe waren. Een beetje een raar antwoord maar ook het engels van de Ghanezen is niet best, dus ze zal het wel verkeerd gezegd hebben.
Een mannelijke(!), niet gespierde(helaas), medewerker van het health centre nam ons mee naar de massagesalon.
De deuren van de massagesalon gingen open en ik wist dat ik Manon de komende minuten niet aan mocht kijken omdat ik dan heel hard ging lachen. In de ruimte stond, een lopende band, een fiets, een trilplaat, steps en in de hoek lagen wat gewichten. Dit was totaal niet wat ik verwachtte te gaan doen op mijn verjaardag maar, voor ik het wist zat Manon op de fiets en stond ik op de steps. Daar stonden we dan, in onze gewone kleding, een klein flesje water en op slippers. Na het fietsen gaf Romeo, onze sportinstructeur/masseur, aan dat we over gingen op de massage. Hij vroeg ons waar we pijn hadden en Manon en ik leken ineens overal pijn te hebben, zolang we die massage maar kegen. Er werd een ouderwetse versie van de better belly tevoorschijn gehaald en we mochten op een paar plastic stoelen gaan zitten. Manon kreeg de better belly om en ik kreeg 2 plakkers op mijn knieën. Terwijl Manon zat te trillen in haar stoeltje kreeg ik stroomschokjes door mijn knieën gejaagd, echt ontspannend werkte het niet vooral niet omdat meneer de masseur hem steeds met wat voltages hoger zette. Nadat we ook nog hadden gewisseld mocht Manon op de trilplaat zitten, liggen, staan en nog allerlei andere rare standjes. Ik mocht gaan rennen op de lopende band. Er werd wat olie onder de band gespoten en me gevraagd of ik de band vooruit wilde duwen, de omgekeerde wereld qua sporten betreft. Romeo kwam de band iedere keer wat harder zette, en daarna zette ik hem weer wat zachter. Na een paar minuten was ik er wel klaar mee, 30 graden buiten en dan gaan sporten is niet gezond voor een mens lijkt me.
Thuis had de buurvrouw een verjaardagscake gebakken voor me. Terwijl de kinderen aan het koken waren, genoten wij van de cake. De kinderen maakte Banku, eenzelfde soort gerecht als fufu, maar lang niet zo lekker. Ik was vergeten deze keer te kijken hoeveel peper ze er in zouden gooien, en dat had ik maar beter wel kunnen doen. Bij de eerste hap stond iedereen zijn mond in de fik en de zure, naar kots smakende, bal maakte het er niet beter op. Volgend jaar dus maar gewoon weer pannenkoeken op mijn verjaardag.
Na het eten kwam het moment waar ik door de kinderen al voor gewaarschuwd was. Een ballon vol troep en water werd boven mijn hoofd kapot geklapt. Blijkbaar is dat een ritueel bij feestelijke gelegenheden maar, dat vind ik nog moeilijk te geloven, volgens mij vinden ze het vooral zelf heel leuk om te doen. Maar ik had me voorbereid. Toen ik eenmaal nat was liep ik naar binnen, vulde een emmer met meel en een emmer met water en liep weer naar buiten. Het feest eindigde in een grote vieze bedoeling. De negertjes zagen voort wit en ik zag niks meer door al het meel in mijn ogen. Manon en ik gingen dan ook met kleren en al onder de douche, uiteindelijk stonden we alle kinderen van de compound ook nog onder de douche te wassen. Het was een grote puinhoop in huis maar wat was het leuk om mijn verjaardag hier te vieren!

Vandaag zijn we naar het Monkey sanctuary geweest in tafi atome. Dit is ongeveer een half uurtje rijden vanaf ons huis en werd ons al een tijdje aangeraden door de bevolking. Vanwege ebola hebben we het nog niet gedaan, maar nu we hoorde dat de apen daar allemaal getest en gezond zijn hebben we toch maar besloten het te doen. En wat was het gaaf!
Bij aankomst sprongen de apen al boven ons in de bomen. Het zijn allemaal Mona monkeys. Bij alle apen lijkt het of ze een bril dragen, geeft een erg grappig gezicht. Onze gids vertelde ons dat het dorp opgebouwt is uit het geld dat toeristen daar brengen om naar de apen te kijken. Van onze gids kregen we bananen. Je had nog maar amper de kans om de banaan goed vast te pakken of je had al 3 á 4 apen op je schouders en armen zitten. Als verkrampt stond ik met een paar apen op mijn schouders, maar wat ben ik blij dat ik het gedaan heb. Zoiets maak je zelfs in de apenheul niet mee. Na de apen te hebben gevoerd gingen we het oerwoud nog in waar overal apen rond slingerde. We hebben meteen maar besloten over een paar weken dan toch ook maar naar het Mole park, 12 uur rijden hier vandaan, te gaan. Hier zitten de echte wilde dieren zoals olifanten en antilopes.

Morgen vertrekken we voor een weekje naar Marinatha beach. Dit ligt in het zuiden van Ghana en heeft een paradijselijke sfeer is me verteld, dat wordt dus genieten!

Yevu (blanke)

Dikke kus,
Evi