De laatste voorbereidingen
Blijf op de hoogte en volg Evi
07 September 2014 | Nederland, Berkel-Enschot
Dit is het dan....het lang verwachte moment. Ik kan eindelijk zeggen dat dit mijn laatste dag in Nederland is.
Na maandenlange voorbereidingen, lesdagen, en uitkijken naar het moment dat we in Ghana zijn is dit mijn eerste verslag op waarbenjij.nu. Ik ga proberen jullie op de hoogte te houden van mijn stage de komende 3 maanden. Helaas weet ik nu al dat het internetbereik niet optimaal is en ik dus niet altijd iets van me kan laten horen. Maar zoals we hier thuis altijd zeggen: 'geen nieuws, is goed nieuws'. En dan erbij, ik ga niet alleen. Manon, een vriendin van school, gaat met me mee. Zo ook nog 6 andere meisjes en jongens van het Vitalis college. Samen gaan wij via de stichting Ghanagangers op verschillende plekken stage lopen.
Inmiddels heb ik dus alle vaccinaties, een visum, en heel veel zin om te gaan.
Veel vragen die ik krijg zijn, waarom Ghana? tja,,,, al vroeg in mijn opleiding riep ik dat ik nog graag eens als verpleegkundige naar het buitenland zou willen. En dan vooral een derdewereldland waar de zorg zo primitief mogelijk was. Nu spraken Manon en ik ongeveer 2 jaar geleden allebei ons verlangen uit om naar het buitenland te gaan en kregen we in ons laatste jaar van de opleiding de kans om dit dan ook te gaan doen. Ook Manon dacht er hetzelfde over. Dus konden we vanuit school kiezen uit Kenia of Ghana als derdewereldland. Aangezien Ghana georganiseerd werd door de stichting Ghanagangers en we daardoor ook met andere studenten van het Vitalis college samen zouden gaan, vonden we dit wel een prettig idee. Hierdoor waren we toch met een hele groep en werd een groot deel van onze reis al georganiseerd door de stichting.
Wat ga je daar nu eigenlijk doen? Nou die vraag kan ik nog steeds maar moeilijk beantwoorden. Dit wordt mijn laatste stage in mijn opleiding tot verpleegkundige, wanneer ik in december terug kom, krijg ik in februari als het goed is mijn diploma als HBO-verpleegkundige in handen. De stage houdt in dat ik in een ziekenhuis in Kpando ga werken. Naast het werken/stage lopen is het de bedoeling dat Manon en ik een project op gaan starten of een project van een vorige groep op gaan pakken om af te maken. De projecten die nu lopen gaan over malariapreventie, schoon water en het gebruik van couveuses om premature baby's een grotere kans op leven te geven. Dat laatste sprak ons vooral heel erg aan, jammer alleen dat dat project alleen nog maar bestond uit het checken van lampjes en het maken van de couveuse die nu al ongeveer een half jaar kapot in het ziekenhuis staat en waarvan niemand inziet waarom dat het eigenlijk gemaakt zou moeten worden. Hier zien we dus geen uitdaging in. Nu zijn we nog aan het uitzoeken wat een goed project zou zijn. Of we gaan een project starten om alle lopende projecten onder de aandacht te brengen van de bevolking, en de bevolking verantwoordelijk te maken voor deze projecten. Of we gaan een project rondom het hele Ebola gebeuren maken. Dit gaan we echter pas beslissen op het moment dat we er zijn, omdat we op dit moment nog geen zicht hebben over de kennis van de Ghanezen over Ebola.
Nog zo'n puntje waar ik veel vragen over kreeg, is daar Ebola? Nee, in Ghana is gelukkig nog steeds geen Ebola. Het komt helaas wel akelig dichtbij. Om jullie even een soort van gerust te stellen. Ghana is, in vergelijking tot de omringende landen, veel verder ontwikkelt in het nemen van preventieve maatregelen en het geven van voorlichting. Niet voor niks is Accra op dit moment de uitvalsbasis van de VN om Ebola te bestrijden. Er zitten veel hulpverleners en kantoren van de VN en is makkelijk via de lucht te bereiken. Wanneer er Ebola uitbreekt worden wij direct ingelicht en als het niet veilig is worden we uit Ghana weggehaald. Dus...No worries!
Nou... inmiddels ben ik ongeveer de hele dag bezig geweest om dit verslag te typen, ondertussen koffer inpakken, koffer uitpakken, boek in de ene koffer, boek in de andere koffer, boek toch maar niet mee, nog steeds te veel kilo's dan toch maar nog een keer wegen en nu maar hopen dat de weegschalen op Schiphol me goed gezind zijn.
Morgen gaat het beginnen... mijn langverwachte tripje naar Ghana!!
Na maandenlange voorbereidingen, lesdagen, en uitkijken naar het moment dat we in Ghana zijn is dit mijn eerste verslag op waarbenjij.nu. Ik ga proberen jullie op de hoogte te houden van mijn stage de komende 3 maanden. Helaas weet ik nu al dat het internetbereik niet optimaal is en ik dus niet altijd iets van me kan laten horen. Maar zoals we hier thuis altijd zeggen: 'geen nieuws, is goed nieuws'. En dan erbij, ik ga niet alleen. Manon, een vriendin van school, gaat met me mee. Zo ook nog 6 andere meisjes en jongens van het Vitalis college. Samen gaan wij via de stichting Ghanagangers op verschillende plekken stage lopen.
Inmiddels heb ik dus alle vaccinaties, een visum, en heel veel zin om te gaan.
Veel vragen die ik krijg zijn, waarom Ghana? tja,,,, al vroeg in mijn opleiding riep ik dat ik nog graag eens als verpleegkundige naar het buitenland zou willen. En dan vooral een derdewereldland waar de zorg zo primitief mogelijk was. Nu spraken Manon en ik ongeveer 2 jaar geleden allebei ons verlangen uit om naar het buitenland te gaan en kregen we in ons laatste jaar van de opleiding de kans om dit dan ook te gaan doen. Ook Manon dacht er hetzelfde over. Dus konden we vanuit school kiezen uit Kenia of Ghana als derdewereldland. Aangezien Ghana georganiseerd werd door de stichting Ghanagangers en we daardoor ook met andere studenten van het Vitalis college samen zouden gaan, vonden we dit wel een prettig idee. Hierdoor waren we toch met een hele groep en werd een groot deel van onze reis al georganiseerd door de stichting.
Wat ga je daar nu eigenlijk doen? Nou die vraag kan ik nog steeds maar moeilijk beantwoorden. Dit wordt mijn laatste stage in mijn opleiding tot verpleegkundige, wanneer ik in december terug kom, krijg ik in februari als het goed is mijn diploma als HBO-verpleegkundige in handen. De stage houdt in dat ik in een ziekenhuis in Kpando ga werken. Naast het werken/stage lopen is het de bedoeling dat Manon en ik een project op gaan starten of een project van een vorige groep op gaan pakken om af te maken. De projecten die nu lopen gaan over malariapreventie, schoon water en het gebruik van couveuses om premature baby's een grotere kans op leven te geven. Dat laatste sprak ons vooral heel erg aan, jammer alleen dat dat project alleen nog maar bestond uit het checken van lampjes en het maken van de couveuse die nu al ongeveer een half jaar kapot in het ziekenhuis staat en waarvan niemand inziet waarom dat het eigenlijk gemaakt zou moeten worden. Hier zien we dus geen uitdaging in. Nu zijn we nog aan het uitzoeken wat een goed project zou zijn. Of we gaan een project starten om alle lopende projecten onder de aandacht te brengen van de bevolking, en de bevolking verantwoordelijk te maken voor deze projecten. Of we gaan een project rondom het hele Ebola gebeuren maken. Dit gaan we echter pas beslissen op het moment dat we er zijn, omdat we op dit moment nog geen zicht hebben over de kennis van de Ghanezen over Ebola.
Nog zo'n puntje waar ik veel vragen over kreeg, is daar Ebola? Nee, in Ghana is gelukkig nog steeds geen Ebola. Het komt helaas wel akelig dichtbij. Om jullie even een soort van gerust te stellen. Ghana is, in vergelijking tot de omringende landen, veel verder ontwikkelt in het nemen van preventieve maatregelen en het geven van voorlichting. Niet voor niks is Accra op dit moment de uitvalsbasis van de VN om Ebola te bestrijden. Er zitten veel hulpverleners en kantoren van de VN en is makkelijk via de lucht te bereiken. Wanneer er Ebola uitbreekt worden wij direct ingelicht en als het niet veilig is worden we uit Ghana weggehaald. Dus...No worries!
Nou... inmiddels ben ik ongeveer de hele dag bezig geweest om dit verslag te typen, ondertussen koffer inpakken, koffer uitpakken, boek in de ene koffer, boek in de andere koffer, boek toch maar niet mee, nog steeds te veel kilo's dan toch maar nog een keer wegen en nu maar hopen dat de weegschalen op Schiphol me goed gezind zijn.
Morgen gaat het beginnen... mijn langverwachte tripje naar Ghana!!
-
07 September 2014 - 22:22
Marlies Vd Meijdenberg:
Wij zullen je blijven volgen. -
07 September 2014 - 23:12
Bibi:
You Rock! Kus! -
07 September 2014 - 23:18
Ilse:
Oeeehhhh spannennddddd!!! Er moet gewoon goed internet zijn, want ik wil alles bijhouden over hoe het daar gaat;-P!
Nogmaals super veel plezier en succes, zodat we in februari een borrel kunnen vatten op je diploma;)
Tot 5 december, enne we skypen!
Dikke kus! -
07 September 2014 - 23:30
Sanne:
Mooi verslag! Ik zal je nog wel spreken maar alsnog een goede reis morgen, pas goed op jezelf en heel veel plezier! Ik ben echt enorm benieuwd dus hou ons op de hoogte! Ga je missen drop!!! -
08 September 2014 - 23:03
Carla:
Ik mis je nou al maar dit avontuur gun ik je zo verschrikkelijk. Dikke, dikke kus. Carla -
10 September 2014 - 20:35
Carina:
Gelukkig weten we dat je goed bent aangekomen en kijken we met veel plezier uit naar je eerste verslag vanuit Ghana. -
10 September 2014 - 23:23
Myrjam:
Evi!!
Ga genieten meid. Dit is een unieke kans.
En met die couveuses gaat het goed komen.
We gaan je missen,maar je bent in december al weer terug.
Ik ga je volgen, dan kan ik onze clienten vertellen hoe het met je gaat!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
